| 
 
W momencie powołania Klinika liczyła łącznie 215 miejsc. Leczono w niej chorych we wszystkich podstawowych dziedzinach chirurgicznych, 
a więc w zakresie chirurgii ogólnej i gastroenterologicznej, urazowo-ortopedycznej, torakochirurgii, urologii i chirurgii dziecięcej. 
Po utworzeniu w 1954 r. II Kliniki Chirurgicznej ilość łóżek zmniejszyła się o połowę. Po roku 1970 na tej samej bazie zorganizowano 
dalsze jednostki, a mianowicie kliniki Chirurgii Klatki Piersiowej, Ortopedii, Urologii, a później Klinikę Chirurgii Naczyń i Transplantacji. 
Spowodowało to ograniczenie ilości miejsc w naszej Klinice do 40. Obecnie przyjmowanie chorych w Państwowym Szpitalu Klinicznym odbywa się 
stosownie do specjalności każdej z klinik. 
 
| 
 
 
 
W zakresie nowoczesnego rozpoznawania chorób chirurgicznych Klinika Chirurgii Ogólnej ściśle współpracuje z Instytutem Diagnostyki 
Laboratoryjnej, Zakładem Medycyny Nuklearnej, Kliniką Endokrynologii i Pracownią Endoskopową przy Klinice Gastroenterologii, 
Zakładem Radiologii i jego Pracowniami Ultrasonografu, Tomografii Komputerowej i Rezonansu Magnetycznego oraz Zakładem Anatomii 
Patologicznej. Wykonywane badania wszędzie prowadzone są na wysokim poziomie. Umożliwia to dokładną i wczesną diagnostykę, co ma szczególne 
znaczenie w chorobach nowotworowych. 
  | 
 
 |   
 
 
Głównym polem działania Kliniki Chirurgii Ogólnej jest operacyjne leczenie chorób tarczycy i innych gruczołów dokrewnych oraz schorzeń 
przewodu pokarmowego. Od 1976 r. w miarę wzrostu wiedzy i doświadczenia zespołu Kliniki, nabywanego w kraju i na stażach w ośrodkach 
zagranicznych, a także wzbogacania dotychczasowego wyposażenia w nowoczesną aparaturę, jak nóż laserowy, nóż ultrasonograficzny Cusa, 
aparatura do operacji staplerowych, laparoskopowych oraz aparatura monitorująca, rozszerzył się zakres zabiegów, zwłaszcza radykalnych 
operacji resekcyjnych w obrębie żołądka, jelit, trzustki i wątroby. W Klinice wykonuje się obecnie ponad 1200 operacji rocznie. 
 
 |